AVONTUURLIJK FIETSEN NAAR KASTEEL ROSENDAEL

Goedemorgen! We hebben de gordijnen open voor het mooie uitzicht aan de voor en achterkant van de chevy.

Op ons andere uitzicht, via de webcam zien we onze kattenkinders schuddebuiken van de lach, want zij (lees Donnie) hebben het kastje weer weten te openen en hebben er een doosje snoepjes uitgehaald.

Wij gaan maar weer lekker aan de brunch.

En Marcus hakt alvast wat hout klein voor het vuurtje vanavond.

Na nog wat badderen stappen we op de fiets.

We gaan vanmiddag kasteel Rosendael bezichtigen. Een mooie fietsroute door park Veluwezoom!

Het eerste stuk rijden we wel met een snelweg op rechts (ik denk dat we de verkeerde route hebben genomen), maar links liggen er Schotse Hooglanders.

Maar uiteindelijk buigt de route toch weg van de snelweg en fietsen we echt in het bos.

Hier hebben we nog een prachtig fietspad, maar op een gegeven moment worden we de raarste paden op gestuurd…

Omhoog en omlaag, stukken zand, grote boomstronken, het is echt een toestand op mijn city e-bike achter Marcus aan… we raken ook de weg nog een beetje kwijt. Dit gaat ‘m zo niet worden qua op tijd aankomen bij het kasteel! Onderweg bel ik op en vraag op mijn charmantst of we een tijdsblok later mogen komen en dat mag gelukkig.

Geen tijd voor foto’s gehad tijdens het mountainbike parcours, maar deze foto zegt genoeg?

We zijn er. Net op tijd voor het uitgestelde tijdblok voor het bezoek aan het kasteel Rosendael.

Het is een leuke bezichtiging, hier en daar staat er een ‘bewoner’ voor een toelichting op wat we allemaal kunnen bewonderen.

Dat was leuk!

Nu naar de Oranjerie voor de broodnodige rust en versnaperingen.

Beiden verkregen!

Na een meer rustige fietstocht, niet door het park/bos deze keer, zijn we weer op ons kamp.

Marcus vindt ‘t maar een zwaar leven zo.

Hoe dan ook, we hebben een hele lekkere avond met een heerlijk vuurtje en ik ben sowieso heel erg blij met Marcus.

Zeker als hij zulke lekkere garnalenspiesjes op mijn bord legt 😉

En hoe zeggen we dat dan altijd? Het bleef nog lang gezellig op ‘t kamp 😀

1 reactie

  1. Anoes schreef:

    De foto’s en het verhaal zijn weer fantastisch, ik snap wel dat Marcus het zwaar vindt 😉❤️

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *