Heeeel vroeger vond ik computers maar stom. Mijn vader deed toen al regelmatig pogingen om van mij een computernerdkind te maken, maar ik begreep werkelijk niet wat er leuk aan was om een heleboel zinnetjes in zo’n zwart scherm te tikken en daarna “RUN”, zodat er dan “iets” gebeurde dat ik alle voorgaande tik-moeite écht niet waard kon vinden.
In de jaren van mijn pubertijd ben ik de computer helemaal uit het oog verloren, want mijn eerst daaropvolgende computerherinnering gaat naar mijn twintiger jaren, toen ik op mijn werk voor het eerst op een computer ging tekstverwerken met WP 5.1. Ik kreeg in die tijd voor thuis een oude computer van mijn vader en telkens als hij daarna weer aan een volgend model toe was, kreeg ik de voorloper ervan toegeschoven. Mijn computerverslaving beperkte zich tot af en toe een halve nacht “niet kunnen stoppen met Tetrissen” en wat gerommel met volgende versies van WP, waarmee ik lijsten, schema’s en verslagen maakte voor mijn werk. Tegen mijn dertigste zat ik op mijn werk dan uiteindelijk dagelijks achter een computer en communiceerde ik er mede via e-mail. Een internetvoorziening hadden we er niet en eerlijk gezegd; ik hoorde het woord “internet” weleens voorbij komen maar had geen flauw idee wat dat nou eigenlijk was.
Eind 1999 kreeg ik weer eens een computer van mijn lieve pa… deze keer met een inbel-modem van 28K erbij. En daarmee ging de wijde, wonderlijke wereld van het internet dan eindelijk voor me open. Uren was ik “in gesprek” terwijl ik van Penpal International naar Love@Lycos, van Hotmail naar Skype en ICQ of naar een IRC-kanaal surfde. KPN voer er wel bij, de twee-maandelijkse factuurtjes logen er niet om. Het verdere verloop valt inmiddels wel te raden. Natuurlijk ging ik over op ADSL, natuurlijk ging ik eens zelf eens uitkijken naar een nieuwe computer laptop, natuurlijk werd ik reuze handig met computers *kuch* en natuurlijk raakte ik reuze internet-verslaafd.
In 2004 veranderde er nog iets. Met twee photoshopcursussen achter de rug en tijdens het rondneuzen op allerlei leuke webadresjes, kreeg ik enorme zin om dingen van mezelf op internet te zetten. Webdesignen en webloggen, dat werden mijn nieuwe hobby’s. En zodoende lees je hier nu mijn verhaal, want je bent hier op mijn adres in het world wide web. Hier ben ik inmiddels al een paar jaar verhaaltjes en foto’tjes aan het verzamelen. Hier ben ik telkens weer aan het pixel-neuken, zoals ze dat dan noemen, om de layout zo mooi mogelijk te te maken. Hier kun je dus een beetje rondkijken in mijn leven, mijn online-leven that is.
Hopelijk vind je het een beetje leuk, ik laat het hier hoe dan ook allemaal staan ;-).
