NOG 736 KILOMETERTJES TOT THUIS

Het is vijf voor twaalf als Marcus de motor start. Phoehah dat valt niet mee na zo’n intensieve dag in Zurich! Toch willen we al beginnen aan de terugreis. We zien wel hoe ver we komen en kunnen straks nog ergens stoppen voor wat meer rust. Ik blijf eerst nog even liggen!

Dit is de nog af te leggen route.

Het slapen lukt me niet zo meer, dus ik zit gewoon naast hem als we om half twee langs een volledig verlate grenspost, Frankrijk in rijden.

Om een uur of drie is Marcus wel een beetje klaar, dus na een tankbeurt neem ik het van hem over, zodat hij een paar uurtjes kan gaan slapen.

Ik rij en ik rij, over waardeloze, onverlichte wegen door de nacht. Het best is om achter een vrachtauto te gaan zitten zodat je niet zelf het donker in hoeft te turen, bang dat je iets niet snel genoeg op je af zit komen (zoals een bocht)… Soms slaat zo’n vrachtwagen helaas weer af en moet je op zoek naar je volgende vriendje 🙂

Om half zeven kan ik niet meer, we zijn nu in België. Ik parkeer op zo’n ‘Aire’ Aire de Repos de Nantimont-Nord om precies te zijn en ik duik bij Marcus achterin. We hoeven nog maar 3,5 uur dus tijd zat om even bij te komen.

Tijd voor een bakkie koffie! Het is negen uur en we hebben samen nog even heerlijk geslapen. Dat was ook echt even nodig.

Het laatste stukje kilometers van de reis…

En alweer op Nederlandse grond.

Ik heb het stuur nog even van Marcus overgenomen, we zijn er bijna!

Ja hoor, we zijn er… ook hier regent het, maar dat zijn we de laatste dagen wel gewend.

Snel naar boven nu, naar de kattekinders!

Oh jongens, dat is zoooooo fijn om die lieverds Milky en Donnie weer te zien!

Aankomstbiertje in de keuken dan maar, haha!

En zo sluiten wij deze machtige roadtrip af, met heerlijke homemade pizza’s! Het is acht uur en we zijn heel erg moe. Nu lekker naar ons kingsize bed, ook weer heerlijk. Met zijn vieren uiteraard, het allerheerlijkst!