OP WEG NAAR EDINBURGH

Na een wederom heerlijk en uitgebreid ontbijt, geserveerd door landlady Christine herself, die ons ook nog verteld over de restauratie van het huis en foto’s laat zien van de oude bewoners, vertrekken we richting Schotland – Edinburgh. Wat een heerlijk weer hebben we toch. Het landschap wordt al steeds mooier en met dat zonnetje erop helemaal.

De Schotse grens al over stoppen we nog even bij Eyemouth alwaar een heel aardige meneer op leeftijd en verstand van camera’s ;-), een foto van ons maakt op het strandje.

Vlak naast Eyemouth ligt het vissersdorpje St. Abbs. Daar schieten we nog wat plaatjes en gebruiken we een lunch. Marcus neemt Cullen Skink, een Schotse specialiteit; rijk gevulde soep met gerookte haring, uien en aardappelblokjes. Blijkt heerlijk!

In de middag arriveren we bij ons guesthouse in Edinburgh. Het is een huis in een rustige straat in de wijk Leith, wederom een eindje van het centrum af. Als we horen dat we de kelder in moeten voor onze kamer kijken we elkaar even bedenkelijk aan. Gelukkig valt het mee, de kamer is schoon, ruikt fris en we kunnen rechtop staan in the basement.

We gaan op weg voor nog een restje middag en de avond in het centrum. Het is een heel stuk lopen en ook nog heuvelopwaarts, maar Edinburgh blijkt inderdaad die hele mooie stad met prachtige oude gebouwen en heel veel sfeer in de straatjes en op de pleinen.

We fotograferen wat gebouwen en pakken nog een tentoonstelling mee, maar wat we vooral meepikken zijn de terrasjes, morgen meer site seeing in Edinburgh!

Ohja nog één ding… Schotsland’s traditionele schotel is “Haggis”, een gehakt mengsel van schapenlongen, hart en lever… ja jakkes ja, maar wat denk je dat er vanavond aan Marcus z’n kant van het tafeltje stond?