MIDDAGJE AMSTERDAM

Het is hier een ware beestenboel op de camping, ganzen, eenden en ook zwanen komen voorbij. Van die zwanen dan net weer geen foto, maar goed.

Uiteraard genieten wij weer van een lekkere camping brunch.

Het weer valt vandaag alles mee, dus we nemen het er nog even van. Beentjes omhoog!

Nu zijn we toch echt in beweging gekomen, op de fiets door het Amsterdamse bos, op naar het Damrak.

Veertien kilometer! Gelukkig heb ik een e-bike (en Marcus een mountainbike met veel versnellingen) 😀

Het leek helemaal goed te komen, maar als we er bijna zijn krijgen we toch een bui op ons dak! Even schuilen, maar deze parasol komt eigenlijk net te laat…

De bui is hevig maar kort, laatste stukje van onze tocht is uitgevoerd en de fietsen staan in de stalling. We hebben kaartjes voor het Ripley believe it or not Museum. We zijn benieuwd.

Het is een heel apart verhaal dat museum. Een bonte verzameling van rariteiten, verzameld en geëxploiteerd door Robert Ripley (1890-1949).

Je kunt jezelf er ook nog vermaken met lachspiegels en dergelijken. We weten niet zo goed wat we er van moeten denken. De film die er werd vertoont over het leven van Robert Ripley en alles wat hij heeft gedaan en gezien vinden we wel heel leuk.

Tijd voor een lekker biertje op de Zeedijk.

Eten doen we daar ook, bij Wing Ke. Één van Marcus’ oude adresjes.

Dat is even heel iets anders dan wat we gisteren voorgeschoteld kregen 😉

Maar ook hier weten we heel goed raad mee!

Dan weer een stuk fietsen naar de camping, gelukkig is het verder lekker droog gebleven!

Dit is trouwens wel iets om bij stil te staan; mijn conditie lijkt tijdens deze vakantie ineens weer een boost te hebben gekregen. Een uur heen en een uur terugfietsen, een museumbezoek, wandelen, een terrasje en eten tussenin… en ik doe het gewoon! Niet helemaal ‘kapot’ na dit alles zijn, dat was 3 weken geleden nog wel anders. Ik ga wel vroeg naar bed, vooruit, maar ik ga dus echt vooruit nu. Dat maakt me erg blij 😀