NOG EVEN DE FRANSE WIJNGAARDEN IN
Dit is toch wel even heel anders wakker worden. Het heeft vannacht flink geregend en dat doet ’t nog!
Dan blijven wij natuurlijk gewoon een poosje chillen in de Chevy! Inpakken en opdoeken doen we later wel.
En warempel, een uurtje of wat later is het helemaal opgeklaard en zijn we met zelfs een droge tarp achterin op weg. Franca here we come!
De TomTom geeft ons een alternatieve route om files te vermijden (wat maar gedeeltelijk lukt) en opeens merken we dat we in Frankrijk rijden. Geen grensovergang meegekregen!
We hebben dus geen gelegenheid meer gekregen om nog even in te slaan in zo’n mega Spaanse supermarkt…. Dan maar een slag slaan in een Franse Lidl, ook niet verkeerd.
Het is een lange weg naar onze bestemming Saint-Emillion. Met veel tolpoortjes (die gaan weer lekker automatisch in Frankrijk, veel gas tanken (dat gaat weer beter want we hebben de juiste nippel) en veel drukte en file (tsja daar doen we niets aan).
De bijrijdster heeft maar weer een keertje een wijntje genomen ;-).
En dan eindelijk is de afslag Saint-Emillion in zicht en rijden we langs de eerste wijngaarden.
Heel leuk om zo langs al die uitgestrekte wijngaarden en wijnhuizen te rijden. Mooi zonnetje er op, het leven is mooi!
Marcus gaat weer even checken of er een plekje is op de camping (camping Yelloh Saint-Emillion).
Ja hoor, we hebben alweer een mooie plaats!
Binnen no time ligt er vis in de pan en stokbrood op de plank.
Morgen door de wijngaarden fietsen en naar Saint-Emillion!
