OP WEG NAAR KORCULA

Vanmorgen zijn we om zeven uur al wakker en dan ziet ons plekje op Murter er zo uit…

We maken er nog een lekkere ochtend van, zwemmen, ontbijten, koffie… en ondertussen ons kamp opdoeken. Het is zelfs een beetje moeilijk om te vertrekken! Maar Kroatië heeft nog veel meer moois te bieden en wij zijn nou eenmaal trekkers, dus we zetten door 😉

Om tien uur crossen we alweer over het eiland.

Kijk daar is de brug richting het vaste land alweer. Dag Murter!

Linksaf! Op naar Split!

Ons idee was om een uurtje of twee in Split door te brengen en dan vanuit daar een ferry te pakken richting Korcula. We zijn echter al langer onderweg dan gedacht en Split ziet er zo groot en druk uit dat we van dat parkeren en uitstappen daar sowieso afzien.

We besluiten om door te rijden langs de kust, langs Omis en Makarska en verderop een ferry te pakken. De TomTom geeft dit ook aan als snelste optie (toch nog wel een paar uurtjes rijden, maar vooruit) en het moet een prachtige route zijn heb ik gelezen.

En de route is ook prachtig… Nogmaals, het is slecht in foto’s te tonen, wat een eyecandy je continue voorgeschoteld krijgt op je route langs de Kroatische kust.

Dan gaat het toch eventjes mis. De Tomtom heeft ons bij Drvenic naar de haven gestuurd om daar op de ferry te stappen. Als we echter bij het loket aankomen zegt de beste man aldaar dat er hier helemaal geen ferry vandaan naar Korcula gaat. Hij geeft aan dat we door moeten naar Ploce, om daar de ferry te nemen en krabbelt op een foldertje dat het 23 kilometer is en dat de juiste ferry daar (de laatste voor vandaag?) om vier uur vertrekt. Wat? Het is half vier! “Dat halen jullie wel!” roept hij bemoedigend na terwijl wij naar de Chevy rennen.

Dus wij als een speer, rijden rijden rijden! De TomTom zegt dat we om 15:59 uur aan gaan komen. Dat wordt echt heel krapjes.

Het is heel spannend. Als we bij de ferryhaven aan komen spring ik uit de Chevy en ren naar het loket aan de overkant. De vrouw kijkt bedenkelijk “You have 2 minutes, hurry hurry!” Snel vertellen hoe groot we zijn en hoeveel personen, pinnen, terug rennen naar de Chevy die Marcus alvast heeft gedraaid en hup “vol gas” naar de boot.

Gehaald! We zijn de allerlaatsten en ook de enigen die er nog op pasten.

Pffoehwa! We zijn bekaf maar helemaal blij dat het is gelukt.

De ferry reis duurt een uur en een kwartier. Maar nu is het zo dat we dan gaan aankomen op het eiland Peljesac (Traject Ploce-Tripanj). Om op Korcula te komen moeten we op Peljesac weer een stukje rijden en dan met de volgende ferry het traject Orebic-Domince afleggen. Gaan we vandaag ook nog doen! We zijn niet meer te stoppen.

Stipt op schema rijden we om kwart over vijf de boot af. De volgende ferry vertrekt om zes uur, en het is een half uur rijden naar Orebic. Iets meer speling dus. Daar gaan we.

Het is mooie rit over Peljesac. Voor ons nu alleen een doorrij-eiland, maar we hadden het hier ook best even kunnen uithouden.

Maar nu dus even niet, we gaan naar Korcula! (Spreek uit “kortsjoela” ik werd hier heel raar aangekeken toen ik naar de boot naar “Korkula” vroeg 🤣) Hier komen we al aan in Orebic, het vertrekpunt.

Marcus sluit aan in de rij en ik mag weer naar het loket. Deze keer geen stress.

Op naar Korcula. We bruinen wel lekker bij op die boten!

Dit was een korter stukje, we zijn er al. Niet al te veel campings op het eiland zagen we. We hebben camping “Port 9” op het oog. Hopelijk hebben ze plek.

Marcus gaat naar de receptie en ik parkeer de Chevy en wacht in spanning…

Ja hoor, het is gelukt, we krijgen een prima plekje toegewezen. Nu snel bier, kamp maken, zitten en verder he-le-maal niks meer vandaag!

Oh ja, later nog een Pina Colada drinken in de campingbar, dat wel.

Slaap lekker!