RONDJE WEST CORNWALL

Voor vanavond (en morgenavond) hebben we een kamer geboekt in Penzance, maar voordat we daar naar toe rijden gaan we een rondje West Cornwall doen. Eerste onderdeel op het programma is Land’s End. Het uiterst westelijk puntje (van de vaste wal dan) van Engeland. Het waaide vandaag en vooral daar als een gek, maaaar we zijn er toch maar mooi geweest en een aardige mevrouw was even bereid om ons er samen op de foto te zetten.

Mooie uitzichten ook daar natuurlijk, dus we fotograferen er weer lustig op los.

Verder valt er op Land’s End niet veel te beleven (Het is een soort klein pretparkje met allerlei horeca, maar het meeste is ook dicht?) dus we gaan weer lekker verder. Er schijnen een aantal monumenten uit de Steentijd verspreid te liggen door het binnenland van Penwith. “Magische getuigenissen van het verleden zijn op een aantal redelijk verstopte plaatsen te vinden” aldus de tekst in de Lonely Planet. Nou verstopt lagen ze zeker, want we hebben een aardig poosje gezocht voordat we het eerste item hebben kunnen vinden; een cirkel/kruis van 19 stuks 1 meter hoge stenen genaamd Merry Maidens.

Deze (Merry Maidens) staan dan weer in een rechte lijn met de in weilanden verstopte “Pipers”.

Volgens Christelijke traditie zijn dit verstarde danseressen (merry maidens) en muzikanten (pipers) die bestraft zouden zijn voor frivole escapades op een kerkelijke feestdag 😉 (met dank aan the LP). Aan de andere kant van de Merry Maidens is (in een rechte lijn) nog een stenen kruis “Boscawen-un” genaamd.

Graftombe uit de steentijd? (ja het staat er bij)

Even tussendoor nog een oude mijn….

Dan na weer wat gezoek (en een hele lange wandeling!) vinden we Men-an-tol. Een steen met een ‘onverklaard rond cirkelgat’. Volgens oud volksgeloof blijven kinderen verstoken van ziektes en tegenslagen als ze door deze opening worden geschoven.

Even d’r doorheen dan maar he…

Het is alweer halverwege de middag als we genoeg krijgen van de stenen uit een ver tijdperk. We gaan lekker naar onze B&B voor 2 dagen. Bij aankomst blijkt het weer een goede keuze geweest te zijn. Mooie kamer, aardige host en echte Engelse sfeer in het mooie huis.

Als we Penzance even later door wandelen ontdekken we dat er die avond een slotavond van het Penzance Literary Festival 2013 is. We besluiten er iets van mee te pikken en wel de “Cornisch Pub Songs” voorstelling. Een uurtje luisteren naar verhalen over oude pub gebruiken en liedjes + zelf meeblerren, want de teksten worden uitgedeeld. Dat was echt heel erg leuk.

Tot slot lekker uit eten, dit was weer zo’n dagje voor in het boek 😉