SOOOOOOOH!

Na een lekker ontbijtje in naar wat is gebleken “het Teckel Hotel” van Mayrhofen, hebben we 30 minuten met onze ski’s en skischoenen richting de Penkenbahn gesjouwd.

Naast de ingang van de Penkenbahn zit een ski-depot. Daar gaan we onze equipment de hele week stallen zodat we dat sjouwen niet meer hoeven te doen.

Ondertussen zitten de skischoenen stevig aan en zijn we onderweg naar boven.

Let’s do this!

Het Zillertal skigebied is trouwens een stuk uitgebreid t.o.v. 4 jaar geleden. Met ski-bussen kun je ook naar een aantal omliggende plaatsen om van daaruit met een gondel een ander gedeelte te pakken.

Maar vandaag is de eerste dag na 3 jaar en dat blijkt best lastig, dus we doen het rustig aan. Hier zitten we alweer uit te puffen achter de jagerthee van Marcus en mijn choco mit rum und sahne!

Het weer is trouwens he-le-maal super! Goed smeren en zonnen geblazen.

Het scherpe randje is er dan wel af na onze alcoholische ochtend versnaperingen, maar wat een geploeter is het met dat skiën! De pistes zijn erg rood en erg hard (dat laatste zou komen door de opgevroren kunstsneeuw vanuit de sneeuwkanonnen en het gebrek aan verse “echte” sneeuw), maar ik bak er gewoon ook niet veel meer van!

Twee uurtjes geploeter verder strijken we weer neer op een zonnig plekje voor een patatje en bier. Dat is wel weer heerlijk, maar ben ik het skiën nu echt verleerd? Ik ben toch degene die altijd zegt; “als je je gewicht maar op de dalski houdt dan kom je overal vanaf, hoe steil ook”, maar nu glij ik maar door en vind ik het steeds enger worden….

Om half vijf zijn we uiteindelijk weer ‘beneden in Mayrhofen’ en zitten we bij te komen in bar brasserie Q. Na de lunch zijn we stug doorgegaan met afdalingen, zijn we elkaar ook nog kwijt geraakt, heb ik Marcus aan-geskied waarna we allebei dus vielen én ben ik uit mijn skibroek gescheurd! Wat een begin van deze skivakantie… maaaarrr wel prachtig weer en we hebben wel gelachen 😉

For the record: “de harde cijfers”.

We willen vanavond eten bij “Goldkind” en ze gaven net aan over een kwartier een tafeltje vrij te hebben. Daarom doen we even een drankje aan de bar van een hotel in de buurt.

En een half uurtje later hebben we de tafel bij Goldkind geconfiskeerd.

Lekker hoor! (Vegaburger natuurlijk he!)

Dan is het vijf over half acht en zijn we op onze mooie hotelkamer.

Sterker nog, Marcus is al helemaal klaar met de dag!

Ik ook hoor, we gaan idd lekker slapen. Morgen weer een dag!