LANGS DE WESTKUST NAAR LOCHINVER
Geen ontbijt natuurlijk in het hostel, dus we gaan naar de supermarkt om in te slaan voor een picknick langs de weg. Prima geslapen in de stapelbedjes trouwens!
We steken nu dus een stukje door om via Laxford naar Scourie aan de westkust te komen. Het is hier zo rustig en wat worden we verwend met de mooiste views langs de weg. De picknick is helemaal geslaagd en het is alsof we de hele weg en omgeving voor onszelf hebben.
De schapenwol ligt hier voor het oprapen.
Zeg nou zelf, dat ziet er hier toch fantastisch uit?!
Langs Kylesku rijden we naar Loch Glencoul, want we hebben gelezen over Eas a’Chuil Aluinn, de hoogste waterval van Groot Brittanie. Je kunt een wandeling doen van een uur of drie / vier om rond de waterval te lopen staat er in de Lonely Planet. We trekken dan toch die wandelschoenen maar eens aan en gaan beginnen.
Het blijkt een forse wandeling door “het ruwe land”, best zwaar zo in die hitte, maar toch wel heel erg leuk. We hebben er drie uur over gedaan en waren best trots op onszelf. Ouwe hikers!
We belanden in het prachtig kleine plaatsje Lochinver en boeken B&B Parkhouse. “Waar is de pub en waar kunnen we eten?” vraagt Marcus aan de gastvrouw. Het zijn ook van die kleine plaatsjes nu steeds, er zijn ook maar 1 pub en 1 restaurant. Deze pub blijkt top eten (seafood natuurlijk!) te serveren, dus we zitten er helemaal goed.
En de fles Glenmorangie wordt ondertussen ook koud gemaakt, zo gaat dat in Schotland 😉
