APIES KIJKEN

Gistermiddag zat ik om 12:45 uur met een mok koffie in mijn badjas achter de laptop (ja dat mag als je die avond ervoor om 23:45 uur van je werk thuiskomt) (en trouwens van mij mag het sowieso ;o)) toen mijn lief zei: ‘ga lekker douchen, dan gaan we naar de Apenheul!” Kijk dat zijn nog eens leuke spontane ingevingen, daar hou ik van! En zo liepen we twee uur later dus in de Apeldoornse Apenheul en hielden ons met name op in de sectie Doodshoofdaapjes. Die zijn LEUK!!! Ze zijn zo bedrijvig als wat, rennen achter elkaar aan, klimmen overal in en op. Zitten bij elkaar te vlooien, zoeken met hun grijpgrage handjes constant naar nootjes (of naar wat eigenlijk?) en je staat er werkelijk met je neus vlak bovenop. Er leeft daar nu een groep van 97 aapjes; 40 vrouwtjes, 3 mannetjes en 54 puber/babies. In principe hebben de mannetjes er nix te vertellen, behalve van november tot februari want dan mogen ze alle vrouwtjes bevruchten ( !!! ). Van de pubers wordt straks gekeken wie er man en wie er vrouw is. De vrouwtjes mogen blijven en de mannetjes worden in groepjes naar apengroepen elders overgeplaatst. Het hoofd van de hele groep is ‘Saartje’ te herkennen aan haar ene staar-oogje, ze is 22 jaar en we hebben haar gezien want ze kwam nog even vlak voor onze neuzen zitten. Dit alles werd ons verteld door een van de apenverzorgsters, terwijl ze levende sprinkhanen in het rond gooide, want dat is een onderdeel van het aapjes-dieet. Wij hebben er een heeeeeeeeeLe poos gestaan en waren helemaal verliefd op die aandoenlijke apenbeestjes.

Dus ik zou zeggen; heb je een keer een middagje over…. GAAN! Wij gaan in april of mei ook nog een keer want dan hebben ze allemaal babies *verheugdkijkt!*.