D’R KLEVEN (HEEL) VEEL LETTERS AAN DE STOK!

Soms heb ik van die dagen, neem nou vandaag…

Allereerst werd ik wakker naast een vreselijk lekkere maar snurkende ‘hunk’ waarmee ik gister-avond was doorgezakt en waar ik, aan de ravage in de woonkamer te zien, een stomig partijtje sex mee had gespeeld. Dat is allemaal zo erg nog niet, maar zag ook totaal geen open condoom-pakjes liggen dus waarschijnlijk hadden we daar met onze benevelde hoofden geen erg in gehad. Goh, zo zit ik eigenlijk niet in elkaar en op dit moment is dat al helemaal niet best want vorige week vertelde de dokter mij dat ik helaas een met een gevalletje van Herpes te doen heb. Na enig gepeins op de bank met een kop sterke koffie besloot ik de ‘hunk’ maar gewoon in zijn onwetendheid naar huis te sturen. Dit niet in het minst omdat de ‘hunk’ in kwestie de man van mijn beste vriendin is. De aanleiding van ons samenzijn was dat ik hem ging vertellen dat zij het had aangelegd met mijn beste vriend. Ik vond dat hij het toch moest weten. Het partijtje troost van mijn kant was dus een beetje uit de hand gelopen en om hem nou ook nog te vertellen dat ie er herpes bij heeft, dat is ook weer zo wat. En dan denk je dat dit al genoeg opwinding voor 1 dag is, maar dan moet je nog even horen hoe het ’s middags verder ging. Het ziekenhuis belde; mijn man en mijn kind hebben allebei een ernstige hartkwaal en het was zaak dat ze vandaag nog een donorhart kregen, anders werd het nix meer. Het was de bedoeling dat het mijn hart werd want ik heb dezelfde zeldzame bloedgroep. Tsja; wat doe je dan? Nou, mijn man valt gelijk af want die herpes heb ik ook niet van de poes gekregen. Dus natuurlijk gaat mijn kind voor, maar ja, als het MIJN hart moet worden dan blijft zij als Remi over en dat wil je ook niet. Dus wat moest ik? Om twee uur overviel ik de Rabobank hier op het hoekje. Om half drie smeet ik een zak met geld op tafel in het ziekenhuis. Om vijf uur kwam er een helikopter met een ook een ‘prima geschikt hart’ aan, want als je geld hebt lukt inene alles. Nu zijn ze bezig met opereren en ik zit ff thuis uit te blazen, met een flink glas whiskey, want dat heb je wel ff nodig na zo’n dag!

ZO *rondkijkt* BEN JE ER NOG?

Dit fictieve logje van mij werd mogelijk gemaakt door HEM omdat hij mij DIT STOKJE toespeelde. ‘Stokjes’, ik was ze al eens tegengekomen tijdens mijn weblog-wandeling die ik hier sinds 12 februari aan het maken ben. Een setje van 3 vragen dat je mag beantwoorden, waarna je een nieuw setje vragen maakt dat je vervolgens weer naar 3 loggers doorpast.

Dit is dus Mijn EERSTE stokje en dan al gelijk ZULKE vragen! tssss… bedankt hoor Mister EameL 😉 daar kan alleen je fantasie mee op de loop, das duidelijk!

Maar kzal toch ook nog even proberen er serieus op in te gaan:

vraag 1. Stel: zowel je kind als je geliefde hebben beide een hartprobleem. En toevalligerwijs is op een gegeven moment de toestand kritiek: ze kunnen alleen gered worden door een donorhart van jou (vanwege een zeldzame bloedgroep, welke jullie toevalligerwijs met z’n drieën gemeen hebben). Wat doe je? Laat ik maar even negeren dat het natuurlijk niet zo zou zijn dat ze mijn hart uit mijn levende lijf zouden gaan rukken om wie dan ook te redden 😉 Het gaat gaat misschien gewoon om het dilemma: als het er op aankomt, kies ik dan voor mijn man, of voor mijn kind? Hmmm, ik heb geen kinderen en ik betwijfel of die er ooit nog (moet opschieten dan!) gaan komen maar ik denk dat als je eenmaal een kind hebt, dan is je moederinstinct tot leven gekomen en dan bescherm je je kind ‘no mather what’ I quess, maar dit is echt zo’n onmogelijke vraag eigenlijk. Ik kan ook mijn donorcodicil-dilemma nog even noemen. Ik heb het niet ingevuld, in dit geval doe ik mijn struisvogel-dingetje. Ik vind het een rot idee, je kunt er allerlei horror-misschien-laten-ze-me-dan-eerder-dood-gaan’ scenes bij gaan bedenken. Maar als ik straks ‘iets nodig heb’, dan ben ik blij dat het er is. En toch vind ik het zoOo moeilijk en zo definitief om dat papiertje in te vullen. Dus ik doe maar nix, zoals heel veel mensen. Niet zo best eigenlijk hoor, ik weet het.

vraag 2. Stel: je hebt herpes. Niet zo’n ernstige geslachtsziekte, maar wel vervelend en levenslang. Nu ben je de avond ervoor vreselijk beneveld geraakt en word deze morgen wakker naast een fantastische schoonheid/hunk. Jullie hebben kennelijk stomende, dampende, spetterende sex gehad, uiteraard zonder gebruik van een condoom. Wat doe je? Ga je haar/hem vertellen dat zij/hij nu getekend is voor het leven? Dit is voor mij heel makkelijk. Dit gaat gewoon niet gebeuren. Ja ik heb heus wel eens een one-night-stand gehad en ja, ik heb ook wel eens niet zo veilig gevreeën als zou moeten, maar nOOit in combinatie met elkaar (!) daar ben ik te voorzichtig voor. En met drank op? Ook dan weet ik altijd nog wel wat ik doe, ook al ben ik wat losser. Tegen de tijd dat ik zo dronken zou zijn dat ik geen bewustzijn meer heb, ben ik namelijk allang misselijk geworden, heb ik overgegeven en ben ik gestopt met drinken. Duzzz….

vraag 3. Stel: je hebt een ‘beste’ vriendin. Maar ook een ‘beste’ vriend. En beide zijn gelukkig getrouwd. Echter niet met elkaar. Tot blijkt, na een uit de hand gelopen feestje, dat zij tweeën elkaar wel aardig vinden en besluiten hun escapades voort te zetten, zonder wederzijdse ega’s in te lichten. Wat doe jij? Hmmm, ik denk dat ik er het mijne van zou denken en het daarbij zou laten.

En hier laat ik het dan ook bij *naarbovenkijkt* dit is zo’n lange log geworden dat geen hond het tot het einde volhoudt ben ik bang. Rest mij de taak om zelf vragen te gaan verzinnen en 3 slachtoffers te zoeken… pffff… nou, over die vragen ga ik een poosje nadenken. En die slachtoffers? Ik ‘ken’ nog niet zoveel loggertjes….

Zijn er misschien vrijwilligers? Graag even intekenen hier dan! X Jnn PS. bedankt EameL, nu hoor ik er ‘echt’ bij *grijnz* enne…. ik zal jou later nog wel eens met gelijke STOK terugbetalen. ;o))