EN PLOTSELING IS ALLES ANDERS
Het was wennen, zo inene weer in Nederland. Het hele weekend stond in het teken van terugdenken plus vertellen over Cambodja en verder waren we gewoon een beetje van slag en gigantisch uit ons (slaap-)ritme. We werkten wat verder aan het online-reisverslag en we werkten ondertussen geestelijk weer toe naar het gewone (werk-)leven. En dan is er op zondagavond ineens dat telefoontje. Dat telefoontje dat iets zegt wat je niet kunt bevatten. Dat telefoontje dat vertelt dat één van je vriendinnen niet meer leeft. Dat telefoontje dat vertelt dat ze die morgen gewoon niet meer wakker is geworden. Dat telefoontje dat maakt dat je een uur later met twee wederzijdse vriendinnen, verslagen in een woonkamer zit. Dat telefoontje dat alles ineens op zijn kop zet. Dat telefoontje dat maakt, dat plotseling alles heel anders is…
Alles anders,
want Cora is er niet meer.
Zo ineens en onherroepelijk. Geen bulderende Cora-lach meer, geen geWELdig en geen muiltjes pompen, geen TOEStand en geen lulululu. Geen Beppie meer, geen Struis en zuigvogel. Geen hallo schAt en dag lieverd. Geen bruisende meid met mooie lange rode haren, een grote mond, lol voor tien en een hart zo lief en van goud meer. Geen Cora meer, hoe kan dat nou, het was toch nog lang geen tijd…
Gisteren kwam de kaart en bovenaan staat de ontroerende tekst:
‘Onsterfelijk ben jij voor hen wier leven jij hebt beroerd.’
En dat is zo helemaal waar.
Bedankt Cora, bedankt dat jij ook mijn leven hebt beroerd.
Beroerd dat je er nu al uit moest. Wij gaan je allemaal missen.
Dat is geen fijn bericht na zo een mooie vakantie. Gelukkig heb je fijne herinneringen aan een goede vriendschap.
Heel veel sterkte en moed toegewenst om dit verlies te dragen…
Heel veel sterkte met het verlies.
Ik heb hier even geen woorden voor…. Ik kan je alleen maar heel veel sterkte met dit grote verlies wensen.
Jakkes, dat is schrikken! Sterkte er mee.
Ik was al een paar dagen niet op je site geweest en hoorde van Suzanne wat er gebeurd is…hier zijn geen woorden voor. Heel veel sterkte Jannie, met het verwerken van dit verlies. Wat een koude douche moet dit zijn voor jullie, na zo’n mooie vakantie. Ik spreek je snel weer…
Sterkte Jans…!
Hoe gaat het nu met je Jannie?
Het heeft even geduurd voor ik iets kon plaatsen…. Nog steeds heerst ongeloof en lam geslagen…. met tranen in mijn ogen en hart……. mijn maatje is er niet meer…..
I love her with body&soul….
En lieve Jans….
Nogmaals veel sterkte…. ik denk veel aan je…. tot snel… xxx
He Jans,
Het is nu inmiddels al weer twee weekjes verder, maar zeker als je jou verhaaltje lees, je accepteerd het. Maar wennen doet het nooit.Het blijft pijn doen.
Groetjes Peter
Jannie,
Via Anoes ben ik op je site terecht gekomen, en ik kan niet anders zeggen dan dat je hele mooie worden neerzet over onze vriendin.
Ook ik mis Cora nog iedere dag.
Sterkte,
Belinda