ER TUSSEN UIT

Sinds ik twee weken geleden te horen kreeg dat ik darmkanker heb (ja ik schrijf het maar steeds gewoon op, maar het staat dan zo hard, zo raar, zo onwerkelijk, zo ‘scheldachtig’, sorry!) moet ik met een heleboel zaken zien te dealen…

Één van die zaken is mij “ziek melden” op en het loslaten van mijn werk.

Ik heb vorige week heel hard gewerkt om mijn mooie project in Eindhoven, dat nu precies in de opdrachtfase zit, zo goed mogelijk georganiseerd over te dragen. Dat is goed gelukt, maar het is zo moeilijk en jammer dat ik dit niet gewoon zelf kan afmaken.

Daarnaast zit ik momenteel in een aantal bedrijfsbrede corona-gerelateerde projecten, waarvan enkele net weer van (her-)start gaan. Ik zit hier vol in, heb hier allerlei ideeën over in mijn hoofd en probeerde tot aan gisteren toe, alles wat ik hiervoor van belang vind op papier te zetten, in gang te zetten en over te dragen… maar ondertussen moet ik dealen met het feit dat ik kanker heb en dat ik aan mijn darm geopereerd moet worden. Ondertussen gaat constant mijn telefoon en belt of appt, het ziekenhuis, mijn moeder, mijn zus, een vriendin, een vriend. Ondertussen lukt het me helemaal niet om mijn hoofd bij al dat organiseren en overdragen te houden.

Gisteren heb ik uiteindelijk, in overleg met leidinggevenden en collega’s, alles voor mij on hold gezet. Alle meetings geannuleerd en alles overgedragen zonder de beoogde compleet uitgewerkte handleidingen. Gelukkig was iedereen heel begripvol en meevoelend. “Het komt goed Jannie! Wij doen het zo goed mogelijk en als je straks weer terug bent pak je het gewoon weer op waar wij zijn gebleven. Concentreer je op je gezondheid en laat verder alles los!”

Terwijl ik gisteren afscheid nam van mijn werk, regelde Marcus dat we er even tussenuit kunnen. Zodoende parkeren we hier nu de auto bij bungalowpark ‘Bok’ op de Veluwe. We gaan op bezoek bij vriend A die hier deze week een bungalow heeft gehuurd.

Mooie gastheer bij de ingang van het park!

A heeft ons opgehaald bij de ingang en neem ons mee naar zijn bungalow.

En wat gaan we doen nadat we daar even lekker met elkaar hebben geluncht?? Juistem… we gaan het bos in, de Veluwe op. Het is heerlijk weer en wij gaan een hele lange wandeling maken.

Al wandelend kunnen we ook helemaal los met onze paddenstoelen fotografie 😀

Het is hier werkelijk prachtig, deze dag is prachtig! We lopen uren door dit mooie bos zonder al te veel te zeggen.

We wijzen elkaar op mooie paddenstoelen en mooie stillevens waar echt een foto van moet worden genomen.

En ondertussen kom ik los… los van mijn werk, los van het overdragen, los van alles dat daar gaande is, los van alles dat ik misschien toch nog had moeten vertellen of doen.

Hier lopend met mijn schat en vriend A is alles even heel ver weg. Wij zijn paddenstoelenzoekers, wij zijn 1 met de natuur. F** all that shit, we’ll deal with that later.

En ja hoor, we spotten zelfs de rood-met-witte-stippen-paddenstoel, de zogenaamde Vliegenzwam.

Boomzwammen… meestal geen goed nieuws voor de boom geloof ik, maar wij vinden ze wel supercool om te zien en te fotograferen.

Het was een super fijne dag zo. Marcus had dit niet beter uit kunnen kienen.

En dan heeft ie ook nog eens alles meegenomen om pannenkoeken te bakken.

Ondertussen is ook die verkiezing nog gaande… Wij volgen het al pannenkoeken etend en met een schuin oog naar de TV. Het werkt op mij allemaal heel ontspannend, ook dit circus in Amerika, wat gelukkig wel de ver van mijn bed show is.

A heeft een grote bungalow gehuurd dus we blijven vanavond lekker slapen en morgen… gaan we natuurlijk weer wandelen 😀