IK OOK EENS EEN ‘ECHT HORLOGE’

“Ja, dat is echt een mooi horloge, een automaat.” zei de vriendelijke verkoopster bij Siebel toen ik een exemplaar in de etalage aanwees. Ze draaide de vitrinedeur van het slot en open. Even later had ik het mooie exemplaar om mijn pols en daar stond ie wonderbaarlijk goed. Ik vond het nogal moeilijk een horloge te kiezen namelijk. Mooie exemplaren genoeg, maar lang niet alles staat vervolgens ook mooi om mijn ieniemienie polsje.

Maar deze dus wel; niet te groot, juist fijntjes. Niet te ‘sjiek’, maar wel echt mooi! Dat het een Tissot was, met een ‘echt Zwitsers uurwerk’ en een ‘Automaat’, dat zei me allemaal niet zoveel. Maar Marcus juist wel en volgens hem was dit dus ook echt een goed horloge. We waren het over eens, dit ging hem worden. Een mooi (verlaat) verjaardagskado. We werden ook super geholpen bij Siebel trouwens, de dame was supervriendelijk, ze poetste hem op, maakte hem op maat, zette hem op tijd en deed hem in een heel mooi doosje. Boekjes erbij, garantiebewijzen, de hele handel. Helemaal blij verlieten we de winkel. Leuk hoor een ‘echt’ horloge kopen.

Het duurde een week of twee eer het me opviel dat het iets voor liep. Helemaal zeker wist ik het niet, dus ik zette het precies gelijk met mijn iPhone en ging het eens in de gaten houden. Nog een week of twee later was het zeker. Mijn mooie Tissot liep ÈÈn minuut per week te snel. Even langs bij Siebel dus, het stond gewoon niet helemaal goed afgesteld. En dat is dan waar het verhaal ineens heel raar en vervelend wordt. De dame bij Siebel vertelde dat ze het horloge dan naar Zwitserland moest sturen en dat het ongeveer twaalf weken zou duren eer ik het weer op kon halen. TWAALF WEKEN! We hebben een hele tijd bij de counter staan soebatten. De service leek ineens heel anders als toen we het horloge kochten. Het kwam er eigenlijk op neer dat het ons probleem was, of we waren het twaalf weken kwijt of we hielden het horloge en zetten het iedere week ÈÈn minuut terug. Ja, zij konden er ook niets aan doen, zo was het nou eenmaal.

Een paar dagen geleden is er een aangetekende brief naar Siebel gegaan. Wij willen er namelijk niet aan. Er bestaat toch nog zoiets als consumentenrecht? Je koopt toch geen duur horloge, om het vervolgens een kwart jaar kwijt te zijn, omdat het beter afgesteld moet worden? Ze hadden zich er toch van moeten verzekeren dat het horloge goed afgesteld stond voordat ze het ons verkochten? Dit was nu toch eigenlijk een ondeugdelijk product? Hoe ze dit met Tissot en hun reparatietermijnen regelen is naar ons idee het probleem van Siebel en niet van ons. Wij willen een goed horloge of ons geld terug, eventuele reparatie/afstelling alleen binnen een hele korte termijn. Alleszins redelijk toch?

Ik ben zÈÈr benieuwd naar de reactie van Siebel.
En ik baal. Heb ik ook eens een ‘echt horloge’.