OEF!

Het sporten zat bij mij al zo lang in het slob. ‘Sportmoe’ noemen ze dat denk ik; eerst jarenlang niet uit de sportschool weg te slaan, gemiddeld zo’n vier keer per week present en dan inene ‘beng’; geen zin, geen zin, geen zin… Ik moest me er gewoon heen slepen, maar ook dAt deed ik eigenlijk al een hele poos niet meer. Ik zegde mijn sportschool uiteindelijk maar op, met het plan om naar een andere te gaan; eentje heel dicht bij mijn nieuwe huis. Misschien is dat het, heb ik een nieuwe impuls nodig, nieuwe sportleraren, nieuwe medesporters én maar vijf minuutjes lopen er naartoe.

En nu zit ik met trillende armen en benen voor de computer, net terug van mijn eerste les op die ‘nieuwe’ sportschool. Erg hoe een sportmens na een paar maanden verzaken, weer helemaal terug is bij af.

Maar Jans gaat er dus weer voor.
Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Will keep you posted.