OOK DAT NOG

Vanavond haalde ik mijn post uit de brievenbus en zag een envelop van de politie… Huh? *schrik*.. what did I do? Heb ik weer verkeerd geparkeerd? Stond de muziek toch te hard op mijn verjaardagsfeestje? Wat zou het Zijn? Onzin natuurlijk, maar eerlijk is eerlijk, twas heel even een kleine schrikreactie en das natuurlijk heel raar voor zo’n braaf persoon als ik *kuch*

Afijn, ik scheur ’t envelopke open….

“Wij zijn op zoek naar gemotiveerde collega’s voor de ‘vrijwillige politie’. Collega’s die door hun instelling en na een gedegen opleiding met Situaties op straat op professionele wijze weten om te gaan. We zoeken mensen, het liefst met een flinke dosis werk- en levens-ervaring. Vrouwen en mannen met een baan, misschien wel met een gezin met opgroeiende kinderen, die naast en na hun gewone werk de veiligheid in hun woonomgeving willen bevorderen.

De taken? Waarnodig hulp bieden, toezicht houden, meehelpen overtredingen en misdrijven te voorkomen, assisteren bij verkeerscontroles (jakkes!) en evenementen. Gewoon laten zien dat u er bent… om te beschermen, te helpen en soms ook te corrigeren.”

Dus of ik naast mijn 48 (incl. reistijd) urige werkweek, het huishouden, het koken, de sportschool, het hardlopen, het skaten, mijn internetverslaving, het web-loggen en -designen, het bellen, het stappen, het meetten met mijn vriendenkring en wat al niet meer, ook nog ff in kan plannen dat ik voor noppie, hier in ons wijk, met een blauw petje op, de semi-agente uit ga lopen hangen….

Nou, ehh….
Wat denken jullie?