VERDRIET OM EEN ONBEKENDE

Het is de zevende maandag dat ik in de ochtend weer (thuis) aan het werk ben. Voordat ik mijn werkcomputer opstart kijk ik nog even in mijn privémail. Er is een ‘nieuwe activiteiten mailtje’ van kanker.nl. Die mailtjes heb ik een maand of twee geleden van ‘dagelijks’ op ‘1 x per week ontvangen’ gezet. Ik scrol door de opsomming van nieuwe activiteiten en ik zie de blognaam van iemand die ik daar sinds januari van dit jaar volg. Ik klik snel op de link in de mail…

Het is geen nieuw bericht van hem. Zijn naam is de titel van een blog van een andere gebruiker en deze gebruiker vertelt in een blog dat hij heeft vernomen dat onze gezamenlijke kanker.nl bekende vorige maand is overleden.

En dit grijpt mij heel erg aan.

Een onbekende lotgenoot die het verhaal van zijn diagnose in januari van dit jaar vertelde op zijn blog dat hij KANKERZOOI! had genoemd. Ik las zijn verhalen begin dit jaar, in mijn badjas in de woonkamer, op de iPad. Zelf ook aan de chemokuren en toen eigenlijk iedere dag wel op kanker.nl te vinden. Hij schreef over de hele heftige dingen die hem overkwamen, maar hij deed dat op een hele aparte manier en met (mijn soort) subtiele humor. Ook plaatste hij eigen gedichten en geciteerde gedichten en muziekstukken die hij waardevol vond. Hij maakte met alles wat hij schreef veel indruk op mij. Af ten toe reageerde ik op zijn blogstukjes en ik las ze sowieso altijd en volgde zijn verhaal. Hij was in korte tijd heel ziek geworden en zijn enige hoop was het ondergaan van een hele zware behandeling.

In de loop van de zomer ging het met mij steeds beter, maar helaas ging het helemaal niet goed met hem. De behandeling was erg zwaar en uiteindelijk niet succesvol. Hij poste nog maar af en toe een update, ik las ze trouw en leefde op de achtergrond met hem mee. Ik vond het moeilijk om nog te reageren onder zijn stukjes. Sowieso vond ik het heel moeilijk om de juiste woorden te vinden, maar er werd ondertussen veel gereageerd door andere leden van kanker.nl en dat waren/zijn mensen waar het ook niet goed mee gaat. Het klinkt misschien raar, maar ik vond (en vind) het lastig om me er dan nog tussen te mengen. Alsof ik naar mate het met mij beter gaat, ik daar minder recht van spreken heb. Qua reageren en ook qua bezoekfrequentie trek ik mij langzamerhand een beetje terug.

Het bericht van zijn overlijden grijpt me echt heel erg aan.

Het is nu zaterdag en ik heb deze week heel veel gedacht aan deze onbekende blogger. Ik heb al zijn blogverhalen en gedichten weer terug gelezen, zijn muziekstukken beluisterd en over hem en zijn leven nagedacht. Zo’n bijzondere man, zo’n jonge man (!), zo’n getalenteerde man en zo’n lieve bijzondere vader van twee jonge kinderen…. Komt bij de dokter en is binnen het jaar uit het leven gerukt. Zo verdrietig en zwaar wat hij het afgelopen jaar voor zijn kiezen kreeg, ik heb er iedere dag van deze week om gehuild en nu nog.

Lieve Moeizame Dappere Makker RIP ♥