ZIJ WEER

Ja, het was en is in een aantal opzichten gewoon ff een mindere periode hier at Jannie’s. I quess we all have it once in a while… TE veel dingen aan mijn hoofd, TE druk (trouwens ook met leuke dingen hoor, die zijn er ook gaande, laat ik dat niet vergeten), TE veel afspraken en stressss en TE veel nare berichten en op dit moment nog steeds veel bezorgheid om mijn vriendin die nog steeds op de IC ligt en waar ik iedere dag wel tien kilo kaarsen voor wil aansteken.

Maar ondertussen staat ‘mijn stoplichtje op rood’. Ken je dat? Dan weet je gewoon dat je wel keihard aan het rijden bent en zie je al die mensen, verhalen, werk, gebeurtenissen, lolletjes en verdrietjes op je weg “voorbijzoeven” maar voor je, zie je dat HET LICHT OP ROOD STAAT en dat je eigenlijk even moet stoppen. Dat je een paar van die dingen voorbij moet laten gaan, even pas op de plaats moet houden en daarna in een lagere versnelling weer verder… Zo’n periode is het nu. Maar ik ben altijd zoooooo eigenwijs, rij gewoon keihard door, dwars door rood, of ik nou een bekeuring krijg of niet. Die stop ik in mijn achterzak en ik rij een paar seconden later weer in de vijfde versnelling.

In dat soort periodes komt “zij” ook altijd weer op visite. Zij belt aan, terwijl ik druk druk druk ben en zij gaat gewoon bij me op de bank zitten. En zij wil de hele dag gebakjes eten. En zij zegt me dat ik te druk ben. En ondertussen stopt zij weer een hap gebak naar binnen. En zij zegt me dat ik mezelf in acht zou kunnen nemen. En zij neemt haar volgende happie. Zij zegt dat ik een paar afspraken moet afzeggen. Een goed boek zou kunnen gaan lezen. Lekker he, dat gebakkie. En een keertje vroeg naar bed. En aan mezelf moet denken. Maar ik kan ondertussen voor troost, altijd bij haar terecht. En dan krijg ik nog een gebakkie.

En ik scheld haar verrot. En zet ‘m nog ff in z’n vijfde versnelling. Maar zij gaat niet weg. Zij is koppig en standvastig. En zij blijft gewoon bij me op de bank zitten. Net zo lang tot ik mijn eigen koppigheid overboord gooi.

En dat zit er alweer aan te komen hoor.
En dan kick ik haar zo, zonder pardon de deur weer uit.
Dat gaat tegenwoordig gelukkig heel wat vlotter dan voorheen…..